Iza vertelde straks (wéér) (ze doet eigenlijk niks anders meer) over de Benny Vreden eindmusical 'De tent op z'n kop!' die ze aan het einde van haar basisschoolcarrière samen met haar klasgenootjes op gaat voeren.
Ze vertelde dat ze aan het einde een zielig liedje zingen over afscheid nemen.
Dat was voor mij een instant flashback naar 25 jaar geleden (ben jij al zo oud?! Ja zo oud ben ik), toen ik net zo oud was als Iza en wij met onze supertoffe (niet overdreven) groep 8 aan de vooravond stonden van onze Benny Vreden eindmusical 'Windkracht 8'.
25 Jaar geleden, maar wat kan ik dat gevoel van toen nog makkelijk oproepen.
Ik ken zelfs nog 'alijke' regels tekst van 'ons' afscheidsliedje. Dat niet van onze musical was maar 'gebietst' van de musical 'Net op tijd' (waarin Chantal Janzen op onze basisschool meespeelde, toen al een groot talent natuurlijk😌) die een paar jaar eerder op werd gevoerd, maar dat daarna bij elke eindmusical werd gezongen. Het is namelijk een echte tranentrekker voor 12-jarigen die uitvliegen naar de middelbare school:
We moeten afscheid nemen, het is jamner dat je gaat.
We blijven naar je zwaaien tot het einde van de straat.
't Was leuk je te ontmoeten.
Je was een echte vriend.
De hartelijke groeten, en tot ziens
Maar wat een raar idee is het dan dat onze oudste dochter nu ook op dat punt is. Dat punt van weer een stapje dichter bij de grote-mensen-wereld. En wat heeft ze er zin in😃. Maar eerst dus nog het einde van het basisschooltijdperk met al z'n leuke dingen én dat afscheid. Ook dat hoort erbij, bij die bijna-grote-mensen-wereld😊.
Ze vond het in ieder geval geruststellend om nog eens te horen dat mijn beste vriendinnetje van de basisschool nog altijd één van mijn beste vriendinnen is, ook al gingen we toen niet naar dezelfde middelbare school. Zonder smartphone en social media hielden wij wekelijks of meer dan wekelijks contact.
Iza: 'Maar hoe dan?!'😏
