De Luizenmoeder

Ik ben fan. Al vanaf aflevering 1. Vooral van juf Ank. Maar ook van Ursula. Want oh wat is die moeder herkenbaar! Natuurlijk vind ik mezelf vooral niet zo erg als Ursula😌. Maar ook ik vind vanalles van (bijna) alles en dus natuurlijk ook van zaken die met school te maken hebben. Op hoge poten naar de directeur stappen doe ik niet, maar alleen 'aan de poort' staan zeuren past ook niet in mijn straatje. Dus ik waag weleens een mailtje aan de juf, de teamleidster of de directeur over één of ander iets waarvan ik vind dat er gerust iets over gezegd mag worden. Het Kerstdiner bijvoorbeeld, waarvan mijn irritatielevel nog altijd stijgt als ik eraan denk. Of hoe vervelend het was om bij het helpen met de Koningsspelen te moeten constateren dat 'mijn groepje' ruim een uur voordat het afgelopen was al klaar was met alle spelletjes die gespeeld moesten worden. Dat zie ik ala input waar ze het jaar erop iets mee kunnen. Het jaar erna waren de kinderen weer ruim voor het tijd was voor de lunch klaar met het spelonderdeel trouwens🤔. Ook kan ik niet anders dan eerlijk zijn als mij tijdens een ouderpanel om mijn mening wordt gevraagd over het één of ander.

Het wc-rolletjesgebeuren uit aflevering 1 vind ik best herkenbaar al had ik hier specifiek nog niet over nagedacht en gaat me dit ook wel wat te ver. Maar ook het surpriseknutselen en het idee dat jouw kind (met jouw hulp) helemaal zijn of haar best zit te doen om iets moois te maken en misschien van een ander kind een 'knommel' terugkrijgt (waar dat kind helemaal alleen ook vast haar best op heeft gedaan) omdat haar vader en/of moeder her kind niet helpt met knutselen. Misschien niet omdat ze dat niet willen, maar omdat ze oprecht vinden dat het door het kind zelf gemaakt moet zijn. Ik deel daarin de mening van Ursula dat een kind een surprise nog niet alleen kan knutselen. In de Luizenmoeder een kind uit groep 3, maar zelfs bij ons op school, onze dochter in groep 7 niet.

Waar ik nu eigenlijk op zit te wachten is dat we de gesprekken van de moeders aan de poort te zien krijgen waarin de moeders zich nog kinderachtiger gedragen dan hun kroost. Dat je ze ziet stoken in de vriendschappen van hun kinderen.

Ook zou ik graag willen zien hoe moeders de verhalen die hun kinderen vertellen als waarheid staan te verkondigen aan diezelfde poort. En volhouden dat iets écht zo gebeurd is. Maar dat je dan al hebt gezien dat een kind van iets dat gebeurd is, z'n eigen waarheid maakt en dat zo thuis vertelt. En hoe ze hun kind constant een hand boven het hoofd houden: 'Mijn Marie-Louise?! Die zou zoiets nóóit doen!'

Wat ook best aangehaald mag worden is dat het altijd dezelfde moeders en vaders zijn die helpen als school hulp nodig heeft met activiteiten en dat daarbij altijd ouders die je haast nooit ziet helpen het meest staan te zeuren over wat er allemaal niet goed gaat bij activiteiten. En dat er ouders zijn die bijna nooit naar ouder- of andere infoavonden komen maar zich wel (weer aan die poort) vanalles afvragen waarover info is gegeven op één van die bewuste ouderavonden. En dat het altijd dezelfde ouders zijn die bepaalde e-mails blijkbaar niet ontvangen.

En dan lijkt het me ook leuk als we te zien krijgen hoe (vooral) meiden in de bovenbouw al net als hun moeders kleine bitchjes zijn. Ze moeten het toch ergens van leren hè? Alhoewel sommige kleuters er ook al wat van kunnen😱

Dus wat mij betreft wordt juf Ank volgend schooljaar verplaatst naar de bovenbouw en mag ze met deze pré-pubers én hun vaders (en vooral) moeders dealen.

Ik verheug me nu al op al dié herkenbaarheid!

De Slet

Naast 'de Rav' ('Toyota RAV4' red.) zijn wij ook nog in het bezit van een Toyota Starlet van een jaar of 30 oud, door ons liefkozend 'de Slet' genoemd (Starlet-Starslet-Slet, logisch toch?).

Ik zeg wel 'zijn wij in het bezit' maar eigenlijk is de Slet van Nico. Hij mag er altijd in naar het werk rijden. En ik mag met de Rav. Want àls er overdag kinderen vervoerd moeten worden dan ben ik de chauffeur (vraag niet wat voor één). Ook doe ik de boodschappen. Zonder riemen achterin en met een kleine kattenbak dus niet geschikt voor dagelijks gezinsgebruik. Logische verdeling dus.

Maar soms dan is de Rav bij de garage voor een onderhoudsbeurt of om schade te maken. Zo ook nu. De Rav moet gefixt worden. Hij heeft een 'beetje' schade aan de bijrijderskant. Hoe dat komt en wie dat veroorzaakt heeft is verder niet relevant voor deze blog 😌🙄🤔 *pomtidomtidomtidom*

Rav niet op de oprit betekent dat ik in de Slet mag rijden. Elke keer als dat het geval is moet ik Nico weer even vragen hoe dat ook alweer zit met de choke en eerst even gas geven enzo. Nico vertelde het me gisteren weer even: Eerst even het gas indrukken en dan moet de choke half of voor driekwart uitgetrokken worden. Ik deed m'n best heel wijs te kijken maar had nog altijd geen idee hoe ik weet dat ik die choke half uitgetrokken heb. Maar dat is al die andere keren ook geen probleem geweest.

Dus vanmorgen heb ik me, nadat ik de voorruit ijsvrij had gemaakt geïnstalleerd in de Slet. Gas 1x ingedrukt. Choke stuk uitgetrokken 'dit zal wel half zijn' en starten...ff aan en bam! Uit. Shit. 'Nog maar eens proberen?...Maar dadelijk verzuip ik 'm...Maar ja ik moet toch op het werk komen'. ff interessant met de choke geknommeld, toch nog maar eens geprobeerd: weer niks. ff Gewacht en nog eens geprobeerd. Ondertussen stond ik met de voorste wielen al van de oprit af op de stoep en heb ik Nico maar even gebeld: tring tring. Hij nam op met: 'Krijg je de auto niet gestart?' Ehhhh. Juist.

Nico moest op weg naar z'n werklocatie toch langs huis en kwam to the rescue met werkbus, aanhanger én collega. Ik stond braaf te wachten. Langs de Rijksweg. Altijd leuk. Nico ging zitten, liet me zien hoe ver 'de choke half uitgetrokken is (ik weet het nog steeds niet) draaide de sleutel om en hoppa: hij deed het. Zal je altijd zien. Ondertussen stond z'n collega me enigzins medelijdend aan te kijken: 'Ocherrum dat ze zo dom is dat ze niet eens weet hoe een choke werkt' en in datzelfde bedrijf komt de buurman langs die zich dat tafereeltje al van een afstand had lopen te beklotsen en tegen mij zegt: 'Hij doet het gewoon hoor!' En was Nico's conclusie: 'Dan had je 'm toch al verzopen'.

En morgen en donderdag mag ik weer met de Slet! Wat zal ze blij zijn met mij :-)

Prietpraat 57

Dikke buik
Een juf bij Iza & Evi op school is zwanger. Iza vertelt dat ze al een beetje een dikke buik krijgt. Ineens krijgen Iza & Evi het over tweelingen. 'Maar good det de juf genne twiëling krieg', zegt Iza, 'den zou ze zonne dieke boek kriége det ze öm zou valle want dao haet ze vuls te dunne bein veur'.

Spuiten
We hebben een tentje voor Iza & Evi gekocht. Een groene. Daar is Evi het niet mee eens. Zij wil een blauwe. Want dat is haar lievelingskleur: 'Ken Ruud dae neet spuite? Dae haet toch ouch miene crossfiets gespaote?'

Vriendje
Evi houdt haar boek, waarin ze bijna niet kan stoppen met lezen, voor Blues' neus: 'Kiék Blues wat ich al wiéd bön!'

Bezorgd
Als we 's avonds in het donker samen Blues uitlaten en een sirene horen vraagt Evi zich bezorgd af tot hoe laat het ziekenhuis eigenlijk open is. Want, zo constateert ze zelf, in het donker kun je niet zo goed zien en dan gebeuren er dus meer ongelukken.

Hakken
Op Radio 2 wordt een 'hakkûh-plaat gedraaid. Nico wil de kinderen laten zien wat 'hakken' is en zoekt een filmpje op op YouTube (het zelf voordoen is geen strak plan). Hij komt bij een Thunderdome-achtige plaat uit. 'Det is waal coole meziek zek!', concludeert Evi.

Bezorgd 2
Evi's vriendinnetje mocht voor het eerst alleen naar huis fietsen vanuit school. Volgens Evi vond haar vriendinnetje dat best wel een beetje spannend. 'Good oétkiéke hè?!', roept ze haar daarom na als ze ons voorbij fietst

Zeeland
'Ik weet waar we met de caravan op vakantie kunnen gaan!', zegt Evi ineens blij. 'Naar Nieuw-Zeeland! Dan kunnen we bij Corrie & Kees op bezoek!'

Klushulp
Evi's vriendje Kéano blijft lunchen. Ik opper dat Evi daarna wel even haar nieuwe kamer kan laten zien waarin Nico nog aan het klussen is. Kéano vraagt of Nico daar nog hulp bij nodig heeft. Hij is even stil en concludeert dan dat hij vooral goed is in slopen

Opgestaan is plaats vergaan
Evi staat op van de bank om haar tablet te pakken. Vervolgens draait ze zich om en ziet dat Blues ondertussen ook op de bank ligt. 'Eej!', zegt ze verontwaardigd tegen Blues, 'dao zat ich!'

Uitkijken
Ik laat Blues uit en Evi gaat mee op haar crossfiets. We lopen op een bospaadje als Evi ons in wil halen. Dan maakt Blues een overwachte beweging waardoor Evi uit moet wijken. 'Blues!', zegt ze geïrriteerd, 'kiék ens oét!'.