Voetbalprietpraat

Sneijder
Evi en ik zijn samen aan het voetballen. Ieder staat bij zichzelf voor de goal. 'Ich bön Sneijder', zegt Evi als ze een goal maakt. De volgende keer als ze aan de beurt is lukt het haar niet om een goal te maken. 'Sneijder is auch neet altiéd good', zegt ze dan heel wijs.

Pauze
Nico, Iza, Evi en ik zitten klaar voor 'Portugal - Duitsland'. Dan vraagt Evi of deze film ook op pauze kan want ze moet nog even plassen.

Sticker
Tijdens het voetbal kijken zegt Iza dat ze het tof vindt dat een speler van de ene ploeg een speler van de andere partij meehelpt met opstaan als die gevallen is. 'Den kriég dae unne sticker!', concludeert Evi.

Scheidsrechter
Iza vind dat de 'scheidrechster' op moet letten en moet zien dat de Duitsers zich aanstellen.

Nederland
Evi: Hup Needoowland!

Oranje
De spelers van het Nederlands Elftal staan in hun blauwe trainingspakken klaar voor de wedstrijd tegen Australië. 'Maar wao is Oranje?', vraagt Evi.

Verslaggeven
Iza doet verslag van België-Rusland terwijl wij op aan het ruimen zijn. 'Oe. België haet wéér bijna un goal. Die zien good bezig'. 

Leeuw
Tijdens Nederland - Chili zegt Evi ineens: 'Ich ken un liedje van unne leeuw'. 'Zing ens den', antwoord ik. Evi: 'Hup Holland Hup...' en ze zingt het hele refrein.

Kijken
In de wedstrijd Nederland - Chili pakt Kuijt op een mooie manier de bal af van een Chileen. 'Mooi Kuijt!', roep ik. Evi denkt hoorbaar na en zegt na een paar seconden: 'Wet Kuijt det weej aan ut kiéke zien?'

Fris
Er worden tijdens de voetbalwedstrijd een aantal overtredingen gemaakt door beide partijen. 'Wae deej get wat neet klop? Nederland?', vraagt Iza. Ik antwoord dat ze allemaal niet fris zijn. Even later wordt er gewisseld bij Nederland. Iza vraagt wie erin komt en wie er dan uit moet. 'Toch neet Robben hè? Want dae is waal un bietje fris'.

Wissel
Kuijt wordt gewisseld voor Kongolo. 'Kongolo?! Dao heb ich nog NOEIT van gehuuërd', zeg ik. 'Ich onneet', zegt Evi

Tot waar en niet verder?

Ik ben bewust maar ook onbewust (door het als voorbeeld te krijgen) opgevoed met het idee om interesse te tonen in andere mensen en niet moeilijk te doen maar je aan te passen, ook al moet je dan iets tegen je zin doen. Want "herrie" dat moet je vermijden. Want stel je voor dat een relatie op wat voor gebied dan ook onherstelbaar beschadigd raakt?
Interesse tonen zit in mijn natuur, daar hoef ik geen moeite voor te doen, maar me aanpassen als ik daar het nut niet van inzie is nou niet één van mijn beste karaktereigenschappen zo is gebleken door de jaren heen. Dus het is soms best lastig voor mij om dat opvoedkundig advies na te streven. Wat het nòg lastiger maakt is het stemmetje (in mijn hoofd) dat mij terechtwijst als ik me niet aan deze idealen houd. En me daardoor de laatste tijd voor dilemma's zet.
Want doe ik dingen tegen beter weten in toch maar volgens de na te streven idealen om die beruchte ruzie niet uit te lokken of om te vermijden dat ik me voor mijn gevoel moet gaan verdedigen omdat ik heel misschien ooit voor de voeten geworpen krijg dat ik toen-en-toen zo-en-zo gehandeld heb, dan is het de laatste tijd vaak zo dat ik de deksel op mijn neus krijg. Want sommige andere partijen zijn schijnbaar (onbewust) van mening dat anderen zich maar aan moeten passen. Gevolg: ik sta in dubio. Want wat moet ik nu? Mijn gevoel volgen en me niet meer aanpassen en dus ook op de egoïstische tour gaan waarbij ik me dan afvraag wat voor voorbeeld ik dan afgeef en hoe dat moet als op een gegeven moment iedereen zo te werk gaat.
Óf me toch maar voor de welbekende lieve vrede al die volgende keren aanpassen en die deksel met bijbehorende hoofdpijn als gevolg incasseren?
Ik weet het niet.
Wat is het beste in zo'n langdurige situatie. Hoe rechtvaardig ik mijn keuze ten opzichte van mijn kinderen. Ik wil dat zij hier ook iets van leren. En niet dat zij later met hetzelfde stemmetje zitten of er de oorzaak van worden dat ànderen niet weten wat ze met het gedrag van onze meiden aanmoeten omdat Nico en ik een verkeerd voorbeeld hebben gegeven. Ik zeg tegen de kinderen altijd dat ze niet over zich heen moeten laten lopen, maar ook niet de baas moeten spelen. Dat ze de ene keer moeten doen wat de een wil en daarna wat de ander wil. Maar hoe vertaal ik dit naar volwassen situaties? Ik kan me wel hier naar gedragen en me voor de lieve vrede aanpassen maar als de andere partij die mening niet deelt, wat dan? Hoe lang ga je daar dan mee door?

Mijn gevoel zegt dat je moet stoppen met iets zodra het niet meer goed voelt. Dus stoppen met aanpassen in dit geval. Alleen moet mijn gevoel dan ook nog even het gevecht winnen van dat stemmetje dat mij nu al een paar keer ervan heeft overtuigd toch nog maar een keer met de hand over mijn hart te strijken...

Kinderpraat 24

Abrikozenvlaai
Evi vindt 'appel-met-koeëzeflaai' lekker

Musical
Evi zingt een liedje van 'Kruimeltje de menoeziekol'

Lieveheersbeestje
Evi heeft voor Moederdag een 'lieveheerebeestje' geknutseld

De wereld is mooi
Evi en ik rijden naar huis vanuit de zwemles in Steijl. K3 zingt: 'De wereld is zo mooi, de wereld is zo mooi, met jou erin'.
'Huur mama', zegt Evi. 'Die zinge det 2x. En det klop. De wereld is auch mooi!'
'Ao jao?', vraag ik.
'Jao!', zegt ze. 'Kiék maar dao!' En ze wijst in de richting van de Maas.

Gokken
Tijdens Iza's kinderfeestje spelen we 'Ren je rot'. Ik stel telkens een vraag met drie antwoordopties (A, B of C), zeg dan: 'Ren je rot!' en de meiden rennen naar de pion waarop zij denken dat het juiste antwoord staat. Vriendinnetje Sofia moet er af en toe wat langer over nadenken en besluit dan het antwoord maar gewoon te 'jokken'.

Huifkar
Evi ging met alle kleuters van de hele school een morgen op 'schoolreisje' naar Landal de Lommerbergen. Ze gingen te voet er naar toe en kwamen volgens Evi met de 'huiskar' terug.

Heel lang geleden
Evi (5 jaar en 3 dagen oud) wil de film 'de Leeuwenkoning kijken. 'Die heb ich al ens gezeen, maar det is al kéi lang geleeje. Toen waas ich nog euuuhhhh....4!'

Dat schiet op
Iza en ik spelen monopoly. Iza heeft bijna verloren maar dan moet ik haar veel betalen in een paar beurten. Ze kijkt me blij aan en zegt: 'Det begint veuroét te sjeete hè?!'

Dat bedoel ik niet
Evi's vriendinnetje Bibi is aan het woord op Evi's kinderfeestje. Evi reageert op haar verhaal, maar heeft het blijkbaar verkeerd begrepen want Bibi antwoordt: 'Det wou ich neet bedoele'.

Labberdejoeks
Het camouflagenet voor bij het speeltoestel is te kort. 'Veur de 'jabberdeloeks' gekoch!', concludeert Iza.