maandag 18 februari 2013

'Die moet ik niet'

Ik ben heel erg goed in op het eerste gezicht iemand beoordelen en vaak dan dus ook vèroordelen. Ik kom nu vaak mensen tegen die ik bijvoorbeeld op de middelbare school voor het laatst heb gezien en waarvan ik dan nu denk: 'O ja, die 'moet' ik niet'. Als ik dan verder niks 'hoef' met zo iemand, niks met 'm (meestal is het dan een 'haar' trouwens, maar dat terzijde) te maken hoef te hebben dan verandert die mening ook niet.

Mocht ik wèl vaker met een persoon te maken krijgen dan kan het zijn dat dit koppige persoontje haar mening toch aanpast. Bijvoorbeeld als iemand die ik niet mocht, gewoon vanwege zijn of haar naar mijn mening arrogante hoofd, ineens de vriendin van een vriendin blijkt te zijn. En dan zou het zomaar zo kunnen zijn dat het toch best een leuke meid is. Het komt ook voor dat ik die mening daarna weer lichtelijk bij moet stellen en ik toch een beetje gelijk bleek te hebben.
Of soms maak ik zo iemand dus echt mee tijdens feestjes ofzo en is het niet nodig dat ik mijn mening bijstel, want dan blijk ik gewoon gelijk te hebben. In de meeste gevallen is het laatste natuurlijk het geval :)

Nu ik wat volwassener en door schade en schande wijzer ben geworden, probeer ik mensen waarvan ik weet dat ik er nog (veel) mee te maken krijg niet meteen te be- of veroordelen. En dat lukt eigenlijk vrij aardig. Vooral ook omdat ik er anders toch alleen maar zelf last van heb. Als ik bijvoorbeeld al tijdens de eerste dag van een nieuwe baan besluit dat ik mijn directe collega niet leuk vind, dan wordt mijn ergernis alleen maar groter en groter naarmate we langer samen moeten werken. Want als ik eenmaal iets irritant vind dan wordt dat ene irratiefactortje alleen maar een grotere irritatiefactor. Zo werkt dat bij mij. (Prettig als je zoiets weet van jezelf trouwens. Het zou nog prettiger zijn als ik er iets aan kon doen, maar zo ver ben ik helaas nog niet.) Dit betekent uiteraard niet dat ik dus iedereen maar altijd aardig en leuk blijf vinden. Neej! Absoluut niet. Na verloop van tijd krijg ik toch een mening over iemand (logisch) en die is natuurlijk niet altijd positief :)

Andersom werkt dit overigens ook. Er zijn ook mensen die ik op het eerste gezicht meteen leuk vind. Ik heb ooit samen met een toenmalige vrouwelijke collega zowat in katzwijm gelegen toen de zaakwaarnemer (ofzoiets) van een voormalig F1-coureur bij ons het kantoor binnenwandelde met een maatpak aan, een lekker geurtje op en een zwoele stem. hahaha. Dit heb ik overigens ook weleens bij vrouwen hoor. Het is niet zo dat als ik iemand op het eerste gezicht niet moet, het een vrouw is en als ik 'm wel leuk vind het een manspersoon is. Ik zie het ook meteen als ik te maken krijg met een vrouw die dezelfde 'bloedgroep' heeft als ik.

Het niet 'moeten' van iemand heb ik ook vaak heel sterk bij Bekende Nederlanders of anderszins bekende mensen. Ik veroordeel sommige celebrities heel snel op hun 'hoofd'. Zo kan ik Linda de Mol niet zien op tv of ik krijg al 'kromzin'. En ook Yolanthe Kabeljauw van K*tbergen vind ik een vreselijk arrogante tuthola. Dat geldt ook voor voetbalvrouwtje (of toch niet meer) Sylvie Meis. Ik ben laatst echt in een soort discussie beland toen een vrouw (die ik overigens vanaf het moment dat ik 'r zag niet 'moet' en waarvan ik, nu ik haar wekelijks zie, weet dat ik daarin gelijk heb, deze discussie heeft dat alleen maar versterkt natuurlijk) beweerde dat ze Yolanthe en Sylvie 'knappe, mooie' meiden vond. Daar kan ik dan dus met mijn hoofd gewoon niet bij! Zodra iemand arrogant is, is-ie naar mijn mening niet meer knap. Uitzonderingen daargelaten. Gelukkig deelde een andere vrouw in hetzelfde gezelschap duidelijk mijn mening.

Maar ook dit geldt  ook weer andersom. Chantal Janzen bijvoorbeeld, die vind ik enig! Veel mensen vinden dat niet. Maar die kan bij mij dus echt niks fout doen. Een Bekende Nederlander die ik na zijn 'murf' te hebben gezien niet mocht is Ferry Doedens. Nadat ik 'm in Wicked zag, moest ik die mening bijstellen, maar nadat ik 'm vervolgens op Twitter ging volgen bleek toch dat ik gelijk had. Niet mijn bloedgroep. Voorzover je dit soort dingen over bekende mensen kunt beoordelen.
Alhoewel Twitter je daarmee een aardig eind op weg helpt, mits de gevolgde personen daadwerkelijk zelf tweeten natuurlijk. Of het lezen van columns bijvoorbeeld. Ik lees altijd graag 'Flair' die ik elke week aangereikt krijg door een vriendin. Maar dat tijdschrift is er niet op vooruit gegaan naar mijn idee sinds zowel Froukje de Both als Renate Verbaan columns schrijven. Het lezen van deze columns en het volgen van Froukje op Twitter versterkte die mening alleen maar dus met beide ben ik gestopt.

Maar goed. Zoveel mensen, zoveel meningen. En dat is maar goed ook. Ik wil niet weten wat mensen allemaal van mij vinden. En van mij mogen ze. Dan mag ik ook van anderen van alles vinden. En kleine irritatiefactortjes houden het leven leuk en uitdagend :)

vrijdag 15 februari 2013

Peuter- en kleuterpraat (7)

Kusje
We zijn onderweg naar Ferienresort Cochem voor een weekendje weg. Onderweg vraagt Iza in één keer: 'Nao welke kangk môt ich no mien kusje veur Len in ut ziekehoés in Nijmege blaoze?'
 
Duits
Iza kijkt elke zaterdag naar de BZT-show. Gelukkig krijgen we Ned. 3 op onze vakantie in Cochem door dus kan ze het daar ook kijken. Ze maakt zich wel nog een beetje bezorgd of ze het dan wel goed kan volgen 'want dan praten die nu natuurlijk Duits'.
 
Kapot lachen
Tijdens diezelfde vakantie mag Iza wat langer opblijven. Evi wil niet, die is moe. Als 'Mijn vader is de beste' af is gelopen vraag ik Nico om door te schakelen naar RTL4 want daar begint om 20:00 uur 'de TV-kantine'. 'Wat kump dao den op?', vraagt Iza. 'Iets waomei-se dich kepot lachs', antwoord ik. We stemmen af op RTL4 en Peter Timofeeff staat het weer te presenteren. Iza kijkt het zich even aan en vraagt dan: 'Is dit wao-se dich kepot meij lachs?'
 
Baby kopen
Iza en Evi spelen 'vadertje & moedertje'. Dan zegt Evi: 'Iza, weej hebbe allebei un beejbiejtje gekaupt'.
 
Straciatella-pudding en een danoontje
Iza wil 'traasjoetella'-pudding en Evi un 'paanoontje'.
 
Baby
Iza hoeft geen baby, want dan moet ze in het ziekenhuis liggen.
 
Zelf weten
Ik: 'Iza lik us neet zoé ruig te moéle'. Iza: 'Laot mich toch. Ich bön un eige mins en do auch, ich mot zelluf wete wie ich doon'.
 
Gek
Ik zit met Iza in de auto en we luisteren naar de verzamelcd van 'Kinderen voor Kinderen'. Het liedje 'Ha, ha, ha je vader' is er op. Dan zegt Iza: 'Beej mich is miene papa neet gek, maar waal oma Tyson'.
 
Logopediste
Evi zegt dat ze naar de 'oopoeraat' moet met mama. Dat had mama gezegd. Iza zegt dat dat bij het 'concentratiebureau' is en dat ze daar woordjes moet leren. Evi zegt dat het in Beesel is.
 
Grey's Anatomy
Iza denkt dat Nico en ik vanavond weer 'Kglèsofuhlemmuhliéj' gaan kijken.

donderdag 7 februari 2013

Peuter- en kleuterpraat (6)

ff wachten
We zitten na een uurtje gewandeld te hebben koffie te drinken als Evi ineens zegt: 'Ich mot plasse!'. Dus ik zeg: 'Nou, gangk den plasse'. 'Den mot geej ff wachte', zegt Evi. 'Waomeij?', vraag ik. 'Met koffiedrinke'.

Scheet
Evi is net gedoucht en ik droog haar af. Plots zegt ze: 'Ich ruuk wat. Mama, haes do unne sjeet gelaote?' Ik antwoord ontkennend. Dan stelt ze dezelfde vraag aan Nico. Ook die zegt geen scheet gelaten te hebben. 'Maar ich ruuk wat', zegt Evi stellig. Ik rook het ook dus ik vroeg aan Evi: 'Haes dó soms unne sjeet gelaote?' 'Jao', antwoordt Evi

Speculoos

Iza wil graag pieskuloos op haar boterham

Compleet
We hebben bij de Plus weer een stapel voetbalspeelkaarten ontvangen. Iza maakt de pakjes open. 'Jaaa! No hebbe we Ajax compleet!' 'Det ken neet', antwoord ik. 'Jaowaal want we hebbe d'r 4'.

Poppenmoeder
We gingen bij Rob, Mandy en baby Suus op bezoek. Of nou ja, eigenlijk had Rob Nico's electrotechnische hulp nodig, maar dat terzijde. Evi's pop heet ook Suus zei Evi. Toen we er bijna waren trok Evi nog even een conclusie: 'Ich bön miene Suus ziene Mandy'.

Vallende ster
Iza: 'Wie ich gister die vallende ster zoog heb ich gewenst det ut sjnel zomer wuuërd'. #kindvanhaarmoeder

Prékindertijdperk
Iza en Evi kijken 'Bassie en Adriaan en de verzonken stad' dat begint in Kreta. Daar zijn Nico en ik ooit op vakantie geweest voordat Iza en Evi geboren waren. Op een gegeven moment gaan Bassie & Adriaan ook naar Rhodos. 'Eej!', zeg ik, 'Dao zien papa en mama auch gewaes!'. Evi vraagt: 'Met weej?' 'Nae, zonger uch', antwoord ik. Evi vraagt verbaasd: 'Wao ware weej den nao haer?'

Proficiat
Evi heeft een kaartje geknutseld om een vriendje 'priesoejat' te wensen.

'Wie heb ik aan de lijn?'
Evi zingt een liedje van K3: 'Happiekammielij? Hallo? Hààààllo?'

Mevrouw
Nadat Iza en Evi voor het eerst tante Yvonne hebben zien optreden vraag ik 's avonds wat Evi dinsdag op het Rovertje hierover gaat vertellen. 'Det tante Fon deej singe met un angere maarouw'.

Knoeien
Evi zet haar pop in het eetstoeltje en zet haar een bordje met 'eten' neer: 'Niet knooien!'