Kinderpraat 35

Tom-Tom
Als we nadat we een lekker stuk gewandeld hebben weer op weg zijn naar huis komt ons een auto tegemoet op straat. De auto rijdt erg langzaam en de bestuurder en bijrijder kijken zoekend om zich heen. 'Ao', zeg ik, 'die minse weite neet wao ze motte zien'. 
Evi antwoordt daarop: 'Den motte ze de Tom-Tom aanzette'.

Schwarzwalder Schincken
Iza's lievelingsboterhambeleg wat vlees betreft is: 'schwarzschwalder schwincken'

Nicolaas
Evi is benieuwd wanneer Sint 'Nicoklaas' cadeautjes komt brengen.

Verliefd
Op een middag na school zit ik met Evi koffie te drinken. Ze knabbelt smakelijk aan haar chocoladewafel en zegt dan ineens op nuchtere toon: 'Ich bön verliefd op Jur'. Ik vraag haar wat er dan zo leuk is aan Jur.
'Zien stem', antwoordt Evi droog.

Een paar weken later komt het gesprek weer op Evi's verliefdheid dus ik vraag nog eens wat er dan zo leuk is aan Jur dat Evi verliefd op 'm is: 'Niks', is Evi's duidelijke reactie.

Amerikaan
Evi laat me één van haar autootjes zien. 'Dit is unne 'Vamerikaan'!'

Kathleen
Iza en Evi willen op tv iets kijken van K3. Evi oppert één van hun films. 'Naehae', zegt Iza, 'det is neet met Josje maar nog met Katrien'.

Vergeten te kauwen
Evi eet fruit en kijkt ondertussen naar 'Maya de Bij'. Het is heel spannend volgens Evi want 'haar mond begint ervan te stoppen'.

Verveling
We kijken naar het Jeugdjournaal. Evi zit er de hele tijd doorheen te fluisteren (ze begon met gewoon praten maar na een paar ge-sshhh's van mijn kant ging ze over op gefluister). 
Dan fluistert ze: 'Dit is ech irritant'. 
'Wat is irritant?', fluister ik terug.
'Eeuuhhhh interessant bedoel ich', is Evi's fluisterende reactie.

Naaien
Het haakje van Evi's jas is los aan het laten. Evi vind het tijd worden dat ik die eens vast ga 'breien'.

Sssssss
Iza heeft af en toe moeite met het scherp uitspreken van de 's'. Ze is daarvoor een half jaar bij de logopediste geweest maar in principe gaat het prima met af en toe een vergissinkje. Zo ook als ze me iets vertelt over een dansje dat ze op school heeft gedaan. 'Een wat?', vraag ik, en zij weet dan meteen wat ik bedoel. 'We hebben het nu niet over de 's', we hebben het over het dansje'.

Het UWV

Het UWV. De instantie die mij nu al bijna een jaar lang een inkomen geeft (waar ik in de voorgaande kleine 10 jaren kei hard voor gewerkt heb naar mijn idee, maar goed) en die mij rechten maar vooral ook plichten geeft om dit geld te kunnen krijgen. Als ik zo 1-2-3 een recht op moeten noemen dat het UWV mij verschaft dan kan ik daar eigenlijk geen antwoord op geven. Plichten zijn er echter genoeg. Ik werd hier vorige week dinsdag weer op gewezen toen ik een e-mail kreeg, waarna ik de dag erna hetzelfde bericht per post ontving, toen ik een paar dagen later inlogde in mijn zogenaamde 'werkmap' vond ik het bericht nog eens terug en als klap op de vuurpijl ontving ik woensdagavond om 23:44 uur nog een smsje met een mededeling. Een mededeling over het 'evaluatiegesprek' waaraan ik verplicht was deel te nemen. Dat stond letterlijk in de mail/brief/bericht in de werkmap. Als ik een reden zou hebben om niet te komen kon ik die doorgeven en dan bepaalt de 'adviseur werk' wel eventjes of die reden geldig is. De vorige keer (toen ik mijn eerste en tot dan toe enige evaluatiegesprek had) was de reden dat ik op school zou gaan helpen tijdens een paasworkshop 'voor deze ene keer' een geldige reden -> pis lauw.
En of ik ook nog even een vragenlijst in wilde vullen en mee wilde nemen, samen met mijn cv (dat ik tijdens mij vorige gesprek ook al mee moest nemen)en een door mij gestuurde sollicitatiebrief.

Dit keer had ik geen reden om me af te melden, geen geldige en geen ongeldige, dus ik toog naar Venlo. Naar de 'Maaspoort'. Ja ja. Het UWV had een ruimte afgehuurd in de 'Maaspoort' voor de 15 mensen die een evaluatiegesprek hadden. Zo noemde het UWV de vooraf aangegeven 90 minuten durende activiteit die begon met een zelf in elkaar gekunstelde/geknutselde video door het UWV in Sittard (met bijbehorende überzachte G) over een meneer die al bijna een jaar thuis zat (net als alle toeschouwers). Deze meneer wilde graag weer aan het werk (net als alle toeschouwers?) en ging de laatste twee maanden voordat hij 12 maanden thuis zou zitten nog maar eens extra z'n best doen om iets te vinden waar z'n hart naar uit gaat. Dat was hem niet gelukt. In de film werd uitgelegd dat je nadat je 52 weken aaneengesloten een WW-uitkering hebt gehad werk aanneemt dat minder betaalt dan je uitkering je recht hebt op een toeslag. Mooi! Wist ik niet. Toch nog iets opgestoken. Ook werd in het filmpje even uitgelegd wat passend werk is. En we kregen aan elkaar geniete A4-tjes mee waarop het ook nog even uit werd gelegd. Passend werk is na 12 maanden werkzoekende te zijn geweest: ALLES. Ook werk waarvoor je 3 uur moet reizen of waarvoor je moet verhuizen. Tuurlijk UWV, of Overheid of wie dit ook verzint. Hartstikke logisch. Ik ga lekker verhuizen voor een rotbaan omdat ik geen uitkering meer krijg als ik die baan niet aanneem en mijn man zegt zijn superleuke, prima betalende baan wel op om met mij mee te verhuizen en vervolgens gaan we met ons hele gezin op een houtje bijten omdat we alleen dat schamele inkomen hebben van die parttime klotebaan die ik aan heb moeten nemen. Juist. Of ik ga een parttime baan aannemen van 20 uur per week, verdeeld over 5 dagen en ga daar 3 uur per dag voor reizen. Volkomen logisch -> pis lauw.

Toen de film afgelopen was werd medegedeeld dat we nog om beurten een persoonlijk gesprek met een werkcoach zouden hebben waarvan er een stuk of 4 aanwezig waren. We namen plaats in één van de foyer-achtige ruimtes die de Maaspoort bezit. Allen in afwachting van de kop koffie die ons nu toch eindelijk aangeboden zou worden. Als je een ruimte in de Maaspoort af kunt huren (terwijl je in je eigen gebouw ook over dit soort ruimtes beschikt) dan kun je de mensen die onder lunchtijd op moeten komen draven toch ook wel van een kopje koffie voorzien? Wij wachtten echter tevergeefs. Enkele mensen moesten tijdens het wachten de vragenlijst die ze zogenaamd niet ontvangen hadden (mail/brief/werkmap!) nog even invullen en de overige mensen werd vriendelijk doch dringend verzocht de informatie alvast door te nemen met onder andere actuele vacatures zodat je tijdens je gesprek met de werkcoach meteen aan kon geven dat je een voor jou interessante vacature had gezien. Mij leek dit wel een leuke vacature :-/

Tot mijn grote verbazing werd je voor het persoonlijk gesprek niet meegenomen naar een aparte ruimte maar werd je verzocht mee te lopen naar een statafel in dezelfde ruimte om daar te bespreken wat je het afgelopen jaar allemaal hebt gedaan aan sollicitatieactiviteiten!
Tijdens deze middag kreeg ik een beetje medelijden met de aardige mensen die werken voor het UWV. Je zal mensen maar regels op moeten leggen waar je niet achter staat. Ocherrum.
De aardige vrouw waar ik een gesprek mee had wees mij op een vacature die nét binnen was gekomen voordat ze naar de Maaspoort moest verkassen. Het ging om een vacature als telefoniste/receptioniste bij een (voor zover ik dat kan beoordelen) leuk bedrijf. Ze zou mij de vacature wel mailen. Nieuwsgierig en enthousiast als ik was zat ik in de trein terug de vacature al op te zoeken. Klonk interessant! Hhhmmm. Ik kan alleen aan twee 'eisen' niet voldoen constateerde ik toen ik verder las. Ik heb geen MBO gedaan richting receptionist/telefonist, secretarieel en ik heb geen bhv-diploma. Nou, dat eerste dat kan ik compenseren met mijn ervaring en dat bhv-diploma zou ik kunnen halen had ik zo bedacht. Maar toen kwam ik bij deze zin uit: 'Wij vragen u alleen te reageren indien u voldoet aan de gestelde eisen'. 'Daar gaan we weer', dacht ik. Dus het UWV/de Overheid verplicht mij om ALLE banen als passend te zien. Maar werkgevers gaan daar niet in mee. Die willen iemand met ervaring in het werk dat zij vacant hebben. LOGISCH! Maar voor ons als werklozen natuurlijk niet handig.

Ik ga evengoed op deze vacature reageren en geef er wel een draai aan waarom ik toch denk een geschikte kandidate te zijn. Bij deze alvast mijn excuses als dat irriteert, leuk klinkend bedrijf dat deze vacature uit heeft staan!

En denk jij degene te zijn die ervoor zorgt dat mijn leven weer enigszins normaal wordt doordat je een baan voor me hebt waarvan ik denk: 'YES! Dit is een leuk bedrijf, dit zijn leuke werkzaamheden, hier werken mensen met humor, hier kan ik weer laten zien waar ik goed in ben, hier werken mensen met dezelfde mentaliteit, ik kan evengoed genoeg van mijn kinderen genieten', laat me dat dan weten!

Kinderpraat 34

Span

In de auto op weg naar de zwemles staat de cd History van Michael Jackson op. Ik zet 'Heal the world' erop en vertel de meiden dat dat een mooi nummer is. En dat het gaat over dat de wereld eigenlijk beter zou moeten worden. Na een couplet en een refrein zegt Evi dat ze het liedje 'span' vind. Ik vraag haar wat dat betekent. 'Det ut un mooi liedje is en des-se de ganse tiéd wils luustere'.

 

Poffertjes

Evi vraagt wanneer we weer 'pantoffeltjes', van die kleine pannekoekjes, gaan eten.

 

Nintendo

Evi wil op de 'latendo'

 

Hip of tof

Bij The Voice heeft iemand royaal lelijke schoenen aan onder een leuk jurkje. Iza constateert dat hardop. Ik leg uit dat dat toch echt hip blijkt te zijn. 'Wat is hip?', vraagt Evi.

'Tof', antwoord ik.

'Ich ving ut neet tof', concludeert Evi.

'Ich onneet', zeg ik.

Evi: 'Waoröm zaes-se den det ut hip is?'

 

Eigenwijs

Er doet een meid mee aan The Voice die volgens Iza op Maaike lijkt. De tegenstandster van die meid is door. 

'No meug de res nog kieze veur Maaike', zegt Iza.

'Die hèt neet Maaike, die hèt Danique', zeg ik.

'Ich neum die Maaike', zegt Iza eigenwijs

 

Kinderhumor

Iza zit in een fase dat ze allerlei namen grappig vindt:

- Ilse DE LANGE

- TI(E)Tus Brandsmalaan

 

Nog één verhaaltje

Evi wil altijd vanalles vertellen als ze in bed ligt en Nico of ik nog even een kusje komt geven. Ik zeg haar dan meestal dat ze nog één dingetje mag zeggen. Op een avond wil ze ook weer vanalles vertellen. Ik kap haar af en dan begint ze een beetje boos te huilen (ze is moe en op haar tenen getrapt -> slechte combi). Ik zeg sussend dat ze dan maar gauw moet vertellen wat ze vertellen wil. Nog steeds bozig verdrietig zegt ze dan zoals altijd: 'Maar no wéit ich ut neet miër!'. Ik zeg haar dat ik dan eerst even naar Iza ga zodat zij na kan denken over wat ze wilde vertellen. 'Jao, en angers weit ich den waal un anger verhaaltje', zegt ze vol zelfkennis.

 

Verstappen

Op zo'n avond dat ze in bed ligt en nog 1 dingetje mag vertellen zegt ze zonder enige aanleiding: 'Mama? Max Verstappen zit no al in de Formule 1 hè?'

Ik antwoord bevestigend. 

'Den haop ich det dae geit winne', zegt Evi dan.

 

Gefeliciteerd

Evi leest een boekje voor aan haar pop. Het gaat over een kindje dat jarig is. Op een gegeven moment leest Evi: 'Feeseliekûhteert!'

 

Gevangenis

Op een gegeven moment kan er in Evi's verhaaltje iemand niet op de verjaardag komen omdat hij in de 'gevange-is' zit.