Accenten en stemgeluid

Mooi stemgeluid vind ik echt prachtig. Neem bijvoorbeeld de volle, warme, donkere stem van 'sergeant major Jonas Blane' uit 'The Unit'. Oftewel: Dennis Haysbert. Fantàstisch.
Ook zo'n kippenvelstem heeft Bo Saris. (Bij ons beter bekend als 'Boris'). Heer-luk!

Wat vrouwelijk stemgeluid betreft zou ik best willen ruilen met de stem van Karen van K3. Mooie, lichtelijk hese stem heeft die. Hou ik wel van.
Als het specifiek om een zangstem gaat dan doe me maar die van Willemijn Verkaik. Magnifiek! Als je toch zo kunt zingen...!

En dan heb je nog accenten. Hier in Limburg niet onbekend. Ik luister altijd met iets van plaatsvervangende schaamte naar een duidelijk uit Limboland komende gast op tv of radio. Alhoewel ik dat 'plaatsvervangend' ook wel weg kan laten want zo klink ik zelf natuurlijk ook als je me tussen de 'Huilanders' zet. Maar waarom roept het een schaamtegevoel op vraag ik mezelf dan af. Waarschijnlijk omdat die zachte G lichtelijk dommig klinkt. En ik hou niet van dommig. Laat staan om met dommig geassocieerd te worden.
Als Limburgers gewoon hun eigen dialect praten heb ik overigens geen last van dat (plaatsvervangende) schaantegevoel. Prachtig als Huub Stapel of Chantal Janzen 'Tegels' praat op de Nationale TV. Dan neemt een trots gevoel de overhand. Want 'die komme beej ôs oét ut dörp' .

Ik vind ook alle Limburgse accenten even leuk. Het Reuverse 'veur, geur, winjdbuujel, kiérse'-dialect. En het 'Rowwen Hèze'-dialect 'kliëd, naar bed, hiëmel, oow'. Niet te vergeten het Maastrichtse accent. Ik hoor Beppie Kraft al zingen: 'De naach is nog zoé laangk...'. O, en het Kerkraadse half-Nederlands/half-Duitse 'ouw'hoer kaer'l'. Ik heb ookceen aantal woorden uit het 'Zittesje' (Sittardse) dialect geleerd dankzij een oud-collega en diens deelname aan de Zittesje Revue die wij als collega's bezochten waarbij wij op sommige momenten de enige in de zaal waren die niet lachten om iets wat blijkbaar heel grappig was maar wat wij als Limburgers van 45 kilometer noordelijker gewoonweg niet verstonden. Ook kan ik me nog een vriendenstel van een oom en tante herinneren, die wij alleen daar op verjaardagen en kermissen zagen, die het altijd over mij en mijn zusje hadden als 'mechje' (meisje in een dialect uit de buurt van Arcen en Velden). Vond ik zo'n leuk woord vroeger! En in mijn eigen Tegels dialect vind ik het vaak leuk om 'ouderwetse' woorden te blijven gebruiken zoals 'kallebas' en 'aevel'.

Het Venlose dialect klinkt trouwens niet altijd even leuk moet ik zeggen. Het èchte Frans Pollux/Lex Uiting-Venloos vind ik prachtig. Leuk ook om na te doen. Lekker overdreven 'Vinloows' lullen. Maar de mensen die 'ik-wil-wel-maar-ik-kan-niet-Venloos praten en dat ook nog volhouden als ze ABN moeten praten: auwieje. Dat levert bij mij toch best een enorm irritatiefactortje op. Vooral als je er zowat de hele dag na moet luisteren. Dan speelt ook die plaatsvervangende schaamte weer op. Wat dan helpt is geluidloos, en hopelijk zonder dat iemand anders het ziet, het accent even nadoen ��. Er van 'ermenozel' de humor van inzien.

Kinderpraat 42

Duo Pennotti
Evi helpt Nico 's morgens met boterhammen smeren. Dat vindt ze gezellig. Ze zegt dat Iza 'Duo Pinokkio' op de boterham wil. 'Wie hèt det? Duo Pennotti?', vraagt Nico. 'Jao, Duo Pinokkie', zegt Evi dan, 'ich zei iërs 'Pinokkio'. Des verkiërd'.

De echte Max
Evi kijkt met Nico naar de eerste F1-race van dit seizoen. Bij elke coureur die in beeld komt vraagt ze: 'Is dit Max?'. Na dat een paar keer gevraagd te hebben zegt Nico dat er inderdaad 4 raceauto's zijn die op elkaar lijken, maar dat in maar 1 daarvan Max rijdt. Even later voegt Iza zich bij hun. Evi legt aan Iza uit dat er 4 Maxen zijn maar dat maar eentje de echte is.

Voor de sier
Evi heeft een horloge om voor de 'versiering'.

Brandweerliedje
Op een morgen kruipt Evi bij ons in bed. Klaarwakker. Ze vraagt hoeveel nachtjes het nog slapen is voordat ze met de klas naar de brandweer gaat. Dan zegt ze dat ze een liedje kent over de brandweer. Ik slaap nog half dus ik zeg dat ze dat nu even niet kan zingen maar wel dadelijk als we beneden zijn. Evi is even stil en zegt dan: 'Jao maar ich ken neet wachte met zinge toetdet we onger zien want ich heb ut zelluf verzonne en angers weit ich ut neet miër'.

Snel morgenvroeg
Evi gaat dus met de klas naar de brandweer, in de dagen voorafgaand telt ze letterlijk de nachtjes af die ze nog moet slapen. Op de avond voordat het zover is vraagt ze tijdens het avondeten hoe laat het is. Want als het al laat is kan ze al naar bed en is het eerder morgenvroeg.

Fok
Als we met de auto wegrijden en de radio aanspringt horen we dat 'Uptown Funk' wordt gedraaid. Iza is helemaal blij want zij is bij jazzdance een dans aan het leren op dit nummer. Als er 'Uptown funk you up' wordt gezongen roept Evi verontwaardigd dat dat niet gezegd mag worden. Ik vraag haar wat precies niet gezegd mag worden. 'F...', zegt ze maar houdt dan snel haar mond (dat woord mag immers niet gezegd worden). 'Fuk?', vraag ik. 'Nae fok', zegt Evi en giechelt imdat ze het nu toch heeft mogen zeggen. Ik leg uit dat ze 'fonk' zingen en dat dat wel mag.

Pompoen
Volgens Evi wordt bij Assepoester een 'papoen' omgetoverd tot een koets.

Logisch
Evi wil 'Nibb-it' maar er is nog een zak 'Pombär' open. Ik zeg dat de 'Pombär'-chips eerst op moet en dat we dan de pas de zak 'Nibb-it' open kunnen maken. 'Doot mich den maar vuuël 'Pombär' den is dae iërder op', zegt Evi dan met een ondeugende grijns.

Apostelen
Tijdens het kijken van 'The Passion' eet Iza volgens eigen zeggen 'de 12 apostelen' op (de 12 pindanootjes die aan haar 'Palmhöltje'* zaten en die symbool staan voor de 12 apostelen). 
* Voor meer info over het 'Palmhöltje en de zaken die daar aan en op worden gehangen die symbool staan voor (het lijden van Jezus) zie Google.

Hommel
Iza en Evi zijn buiten aan het spelen. Ineens slaakt Evi een gilletje. Ik zie een wesp-achtig-bij-beest bij haar wegvliegen. Ik vraag of ze schrok van de wesp. 'Nae van de brommel', is haar antwoord. Ik vraag haar wat een brommel is. 'Det is un beesje det ken vleege en duit sjtaeke'.