Leuk voor ons is dat gemeente Beesel vorig jaar een wandelroutenetwerk op heeft gezet. We hebben dus vorig jaar bij het VVV-kantoor in het dorp een kaart gekocht waarop alle routes staan aangegeven en vanmorgen heb ik de kaart opengevouwen en samen met Nico gekeken waar we vandaag eens zouden gaan wandelen. Het voordeel van zo'n netwerk is dat je zelf de route kunt bepalen. Alle wegen van de route staan met nummers aangegeven dus je zoekt vantevoren zelf uit welke nummers je gaat volgen. Ideaal met kleine kinderen waarbij een route van 5 kilometer vaak al lang genoeg is. In tegenstelling tot een 'gekleurde-paaltjes-route' waarbij de lengte van de route al vastligt. Daar kun je natuurlijk ook wel vanaf wijken, maar mij kennende verdwaal ik dan :) Een ander voordeel van een route volgen is dat kinderen het vaak geweldig vinden om uit te kijken naar het volgende paaltje, ze vergeten dan dat ze eigenlijk willen zaniken dat ze moe zijn :)
Ik wist natuurlijk al dat je heerlijk kunt wandelen in ons dorp, maar nu we ook routes lopen via die nieuwe kaart kom je toch weer op plekjes waar je normaal gesproken niet zo snel komt. En dan zie je maar weer, dat je eigenlijk niet ver hoeft te gaan om te kunnen genieten van een prachtig stukje natuur.
Dit was vorig jaar in het voorjaar toen we een stuk 'laarzenpad' hebben gelopen.
Maar gemeente Beesel heeft ook veel wandelingen die door het bos lopen:
Vandaag hebben we in Beesel langs de Maas gelopen:
Lopend door ons Limburgse landschap plopt altijd het liedje van Harry Bordon in mijn hoofd: 'Wie sjoeën ôs Limburg is'. Want dat is het. Het is alleen te hopen dat Harry Bordon ongelijk heeft en dat niet alleen 'de Zuuderling' dat inziet, want dan missen de niet-Zuiderlingen een hoop moois :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten