Naast 'de Rav' ('Toyota RAV4' red.) zijn wij ook nog in het bezit van een Toyota Starlet van een jaar of 30 oud, door ons liefkozend 'de Slet' genoemd (Starlet-Starslet-Slet, logisch toch?).
Ik zeg wel 'zijn wij in het bezit' maar eigenlijk is de Slet van Nico. Hij mag er altijd in naar het werk rijden. En ik mag met de Rav. Want àls er overdag kinderen vervoerd moeten worden dan ben ik de chauffeur (vraag niet wat voor één). Ook doe ik de boodschappen. Zonder riemen achterin en met een kleine kattenbak dus niet geschikt voor dagelijks gezinsgebruik. Logische verdeling dus.
Maar soms dan is de Rav bij de garage voor een onderhoudsbeurt of om schade te maken. Zo ook nu. De Rav moet gefixt worden. Hij heeft een 'beetje' schade aan de bijrijderskant. Hoe dat komt en wie dat veroorzaakt heeft is verder niet relevant voor deze blog 😌🙄🤔 *pomtidomtidomtidom*
Rav niet op de oprit betekent dat ik in de Slet mag rijden. Elke keer als dat het geval is moet ik Nico weer even vragen hoe dat ook alweer zit met de choke en eerst even gas geven enzo. Nico vertelde het me gisteren weer even: Eerst even het gas indrukken en dan moet de choke half of voor driekwart uitgetrokken worden. Ik deed m'n best heel wijs te kijken maar had nog altijd geen idee hoe ik weet dat ik die choke half uitgetrokken heb. Maar dat is al die andere keren ook geen probleem geweest.
Dus vanmorgen heb ik me, nadat ik de voorruit ijsvrij had gemaakt geïnstalleerd in de Slet. Gas 1x ingedrukt. Choke stuk uitgetrokken 'dit zal wel half zijn' en starten...ff aan en bam! Uit. Shit. 'Nog maar eens proberen?...Maar dadelijk verzuip ik 'm...Maar ja ik moet toch op het werk komen'. ff interessant met de choke geknommeld, toch nog maar eens geprobeerd: weer niks. ff Gewacht en nog eens geprobeerd. Ondertussen stond ik met de voorste wielen al van de oprit af op de stoep en heb ik Nico maar even gebeld: tring tring. Hij nam op met: 'Krijg je de auto niet gestart?' Ehhhh. Juist.
Nico moest op weg naar z'n werklocatie toch langs huis en kwam to the rescue met werkbus, aanhanger én collega. Ik stond braaf te wachten. Langs de Rijksweg. Altijd leuk. Nico ging zitten, liet me zien hoe ver 'de choke half uitgetrokken is (ik weet het nog steeds niet) draaide de sleutel om en hoppa: hij deed het. Zal je altijd zien. Ondertussen stond z'n collega me enigzins medelijdend aan te kijken: 'Ocherrum dat ze zo dom is dat ze niet eens weet hoe een choke werkt' en in datzelfde bedrijf komt de buurman langs die zich dat tafereeltje al van een afstand had lopen te beklotsen en tegen mij zegt: 'Hij doet het gewoon hoor!' En was Nico's conclusie: 'Dan had je 'm toch al verzopen'.
En morgen en donderdag mag ik weer met de Slet! Wat zal ze blij zijn met mij :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten