Facebook: eenrichtings- of tweerichtingsverkeer?

Van sommige mensen vraag ik me af en toe serieus af waarom ze een Facebook-profiel hebben aangemaakt. De hoofdreden (die denk ik voor iedereen geldt) is: omdat 'iedereen' een Facebook-profiel heeft. En dan kun je natuurlijk niet achterblijven.

Maar goed. En dan? Dan moeten er toch mensen zijn die erachter komen dat zo'n Facebook-profiel niks voor hun is. Althans dat is míjn conclusie aangaande sommige van mijn Facebook-'vrienden'. Deze Facebook-'vrienden' zou ik eigenlijk het liefste verwijderen als Facebook-'vriend', maar dat vind ik dan weer not-done omdat de reden die ik ervoor heb wel eens als geen of een slechte reden gezien kan worden en dan krijg ik dáár weer gezeur over. Laat maar zitten dus.

Maar waarom vind ik dan dat deze mensen eigenlijk niet zouden moeten 'Facebooken', althans. Niet binnen mijn timeline? :)
Nou ten eerste omdat ze dat dus letterlijk niet doen. Facebooken is naar mijn idee een tweerichtingsverkeer. Of drierichtings eigenlijk. Je leest, je reageert en je post. Er zijn Facebookers die alleen lezen. En als je ze dan weer eens keer in levende lijve spreekt dan refereren ze een paar keer aan dingen die je op Facebook hebt gezet! Is het dan zo moeilijk om af en toe eens op 'vind-ik-leuk' te klikken? Dan wordt het misschien toch eens tijd voor het 'vind-ik-niet-leuk-knopje'. Kijken of ze dat wel weten te gebruiken.

Ten tweede zijn er mensen die Facebook te serieus opvatten. Ik vind het juist leuk om alles een beetje te overdrijven op Facebook. Mijn posts moeten dus vaak met een korreltje zout genomen worden. Niet dat ik dingen post die niet waargebeurd zijn ofzo, maar ik vind het leuk om de zaak een beetje aan te dikken. Facebook is naar mijn idee een manier om andere mensen te entertainen. Maar je hebt dus mensen die alles serieus opvatten en dan reageren op mijn zeur- en zanikposts (die ik overigens écht wel meen, maar die ik dus wat smeuïger maak) in de trant van: 'Och Lonneke...(en dan heel verhaal dat iedereen daar wel eens last van heeft blablablabla). Er staat nog net niet: 'Och Lonneke, maak je toch niet zo druk'. Maar tussen de regels door lees je dat ze dat eigenlijk bedoelen. Nu kennen die mensen mij ook wel een beetje, en hebben ze ook wel gelijk, want ik maak me graag druk om vanalles en nog wat, maar dan nog. 'Sense the tone', zou ik dus willen zeggen. Maar dat is lastig met geschreven tekst.

Wellicht dat een gebrek aan humor (of een gebrek aan dezelfde humor als ik heb, of hun idee dat ik geen humor heb maar zij wel) er ook mee te maken heeft dat de 'tone' van mijn posts niet op wordt gepikt. Hierdoor kom ik op een derde reden waarom ik eigenlijk graag sommige mensen wil verwijderen als mijn Facebook-'vriend': wat ze posten interesseert me vaak geen ene moer. Het is in sommige gevallen veelal gezeur (oké, dat kan ik zelf ook heel goed, maar zoals ik al zei, zeur ik aangedikt en overdreven wat ik zelf dan weer grappig vind, en anderen dus blijkbaar niet) of het gaat over zaken die mij niet bezighouden.

Ook een irritatiefactortje is het feit dat sommige Facebookers alleen maar posten als ze iets te vertellen hebben over hun kind, over hun zwangerschap of iets anders waarmee ze op willen vallen en dan alles ook nog in de opschepperige toon. Dus niks in de trant van: 'Ik heb de petatte weer eens aan laten flikkeren'. Deze mensen vallen misschien zowel in categorie 4 (interessant willen doen) als in categorie 3 (geen humor hebben) en zien dus de leukigheid niet in van het feit dat iemand iets post over iets wat míslukt is in plaats van ontzèttend gélukt is.

O, en just for the record: deze 'vrienden' hou ik niet aan als Facebook-'vriend' omdat ik anders bang ben dat ik iets mis. Ik ben héél nieuwsgierig van aard, maar zoals bovenstaand uitgelegd mis ik er niks aan als ze mijn Facebook-'vriendje' niet meer zouden zijn. Het zou zelfs wel lekker rustig zijn, een paar irritatiefactortjes minder :). Het is denk ik gewoon het idee dat het 'not done' is om mensen die je persoonlijk kent (want ik voeg geen vage bekenden toe aan mijn Facebook-'vrienden'-lijst) en dus in het dagelijks leven ook wel eens tegenkomt, te verwijderen als toch, zeg maar, soort van 'vriend'. Nu moet ik wél zeggen dat onder deze 'te-verwijderen-'vrienden'' zeer weinig mensen staan die ik in het dagelijks leven ook echt 'vriend/vriendin' noem. Mijn vrienden hebben uiteraard wél interessante dingen te melden, gebruiken Facebook ook als entertainmiddel en hebben veelal dezelfde humor als ik heb :)

Als ik alles zo bij elkaar optel zijn er eigenlijk weinig redenen om ze niét te verwijderen, toch? Of heeft iemand nog een reden waarom ik ze tóch nog als Facebook-'vriend' aan zal houden?